Nijmegen in de frontlinie
Inleiding
Na de bevrijding van Nijmegen op 20 september 1944 was er reden tot vreugde, natuurlijk, maar de kwellingen die de stad moest ondergaan waren nog lang niet ten einde. Op nog geen 15 km naar het noorden zaten de Duitsers in het geëvacueerde Arnhem. Van daaruit werd de stad keer op keer beschoten. Veel panden in het centrum die het bombardement min of meer hadden overleefd werden alsnog met de grond gelijk gemaakt. Op het allerlaatst ging de Hitlerjugend met fosforbommen de stad door om er om en om alsnog dood en verderf te zaaien. /*
Ook buiten het centrum vielen doden en werden huizen vernield of beschadigd.
Brandbommen in Bottendaal
Op 2 oktober 1944 was Nijmegen net bevrijd(20 september 1944). Wel vlogen er geregeld bommen en granaten over, maar daartegen kon je je, dachten veel bewoners, wel beschermen. Toen het luchtalarm die tweede oktober afging zochten zo meer dan 150 mensen een veilige plek in de kelders van de kapokfabriek die gelegen was op een terrein, binnen het vierkant de Ruyterstraat, Piet Heinstraat, St. Stephanusstraat en Jan van Galenstraat. Toen twee brandbommen op het pand vielen stortte het in. 99 mensen konden niet worden gered.
Een V1 sloeg in in het Waterkwartier.
Ook het Waterkwartier lag na de bevrijding van Nijmegen in september 1944 in de frontlinie en werd veelvuldig bestookt met granaatvuur en andere beschietingen. Vele straten hadden hiermee te maken en burgers liepen bijna dagelijks gevaar.
De Tweede Wereldoorlog ging een beslissende fase in en de Duitsers zetten hun vergeldingswapens (V1, V2 en V4) in om het tij te keren. In de periode januari - maart 1945 kwamen bijna iedere dag V1's over in het Waterkwartier. Dat ging lange tijd goed, totdat er op zondagochtend 18 februari 1945 een insloeg op de hoek van de Biezenstraat en de Waterstraat, daar waar nu kloostergemeenschap De Bron van de Zusters Clarissen is gehuisvest. Een paar maanden voor de uiteindelijke algemene bevrijding vonden hier vier mensen alsnog de dood.
In 2010 werd op initiatief van oud-Waterkwartierder Anton Ruijters een plaquette onthuld ter herinnering aan de vier slachtoffers van de V1 bominslag. Johan van den Broek en Bep Plönes deden dat namens de nabestaanden. Toen ter tijd hebben diverse families, die in de Biezenstraat en in de Waterstraat woonden hun verhaal gedaan. Hun verhaal is te vinden in het boekje dat je hier kunt lezen: https://www.noviomagus.nl/Gastredactie/Ruijters/Ruijters.htm
Mocht je dit lezen en aanvullende informatie hebben dan kun je altijd contact opnemen via email: ronaldruijters@hotmail.com
