De Latijnse school op het Stevenskerkhof
Houd er rekening mee dat dit geen uitgestippelde routes zijn. Die zijn overal wel te vinden. Sommige mensen vinden de toelichtingen in die boekjes wel erg kort. Daarom geef ik hieronder wat meer informatie over bijzondere plekken, voor als je je thuis wat breder op je bezoek wilt oriënteren. Nog makkelijk en leuker is het natuurlijk om met een stadsgids mee te gaan.
Stevenskerkhof met Latijnse school
De Latijnse school is gebouwd door Herman van Herengrave, die ook het Stadhuis bouwde. Het is het oudste nog bestaande schoolgebouw van Nijmegen. Het dateert van 1544-1545. De beelden van de twaalf apostelen aan de gevel hebben de school de bijnaam Apostolische School gegeven. De opvolger van de Latijnse school is sinds 1842 het Stedelijk Gymnasium Nijmegen.
De gevel van de Latijnse school
Een mooie, lekker drukke gevel waarop veel te zien is. Aan de overkant staat een bankje.
De gevel laat twee stijlen zien die elkaar halverwege de 16de eeuw opvolgden.
.jpg)
De laatgotiek (1300- 1500) herken je aan de terugliggende vensternissen van de bovenverdieping, aan het klaverbladachtig metselwerk (driepassen) en aan de spitsboogomlijsting van het stadswapen boven de ingang.
De vroeg renaissance rond 1500-1550 zie je in de profilering, de versieringen en de horizontale band die de twee verdiepingen scheidt. Voor bouwtermen is de website van Joost de Vree een must.
De apostelbeelden zijn in 2016 opnieuw gehakt met de verweerde oude exemplaren als voorbeeld.
Naast de Latijnse school vind je een trappartij die de heuvel waarop de kerk staat extra accentueert. Dit zijn de Geert van Wouwtrappen die zijn aangelegd nadat op 22 februari 1944 de twee panden (Stikke Hezelstraat 14-16) die hier stonden bij het bombardement op Nijmegen werden verwoest. Bovenaan de trappen staat het het beeld van Moenen.
Het beeld van Moenen
Het beeld van Moenen, de duivel die Mariken verleidde uit 1968 staat bovenaan de Geert van Woutrappen. Op de pagina over Mariken en Moenen kon je meer over Moenen lezen,
Het beeld is van Piet W. Killaars (Tegelen 1922 - Maastricht 2015).
