Bouwkundige en architectonische aspecten van de St. Nicolaaskapel.

Voor het doel van deze website gaat het veel te ver om in detail in te gaan op alle architectonische en bouwkundige aspecten van de  St. Niciolaaskapel. Maar het volgende is te interessant om het u als bezoeker te onthouden.

Van binnen bekeken is het midden van "onze" kapel, net als de kapel in de Dom van Aken, achthoekig. Daaromheen loopt een zestienhoekige omgang. Daardoor is van buiten gezien de bovenbouw achthoekig en de onderbouw zestienhoekig.

Volgens de laatste inzichten is de kapel gebouwd rond de jaren 950/ 1000. Het is typisch Byzantijns van sfeer. Dat is niet vreemd als je bedenkt dat hij vermoedelijk is gesticht door de Byzantijnse prinses Theophanu, echtgenote van de hier heersende keizer Otto II, of door haar zoon, Otto III.

Dak en toren.

Aan de buitenkant behield de kapel tot ongeveer 1400 zijn typische, wat gedrongen, Byzantijns/ Romaanse aanzicht. Rond 1397 is het lessenaarsdak steiler gemaakt en is de toren verhoogd met een bakstenen bovenstuk dat door een vrij rijzige spits wordt gedekt. De oude situatie is nog goed te herkennen. Net boven de bovenste dakrand is het oorspronkelijke tufsteen nog goed zichtbaar, evenals de Romaanse vensters die nu gedeeltelijk aan het oog zijn onttrokken. De toren had daarna ook een verdedigende functie. In dezelfde tijd kreeg de omgang kruisrib- en graatgewelven.

Het portaal.

Het portaal vertoont invloeden van de Karolingische architectuur en is waarschijnlijk het oudste deel van de kapel. Het muurwerk aan de buitenkant van de kapel was in het begin geheel van tufsteen maar het is later, eveneens begin 15e eeuw voor een groot deel door metselwerk vervangen. Vooral als je buiten om de kapel heen loopt, zie je het verschil. Vreemd zijn al die aanpassingen niet natuurlijk voor zo'n oud gebouw dat ook allerlei afwijkende bestemmingen kreeg.

De Sint Nicolaaskapel van Romaans naar Gotisch. 

De kapel heeft duidelijk kenmerken van beide stromingen. Kort door de bocht: alles wat van tufsteen is, met kleine ramen en dikke muren is oorspronkelijk, Romaans. Dat is vooral het gedeelte aan de noord- (= Waal-) kant.

Wat van baksteen is, stamt uit het begin van de 15e eeuw: sierlijke ramen, het opgaande, ranke torentje en de uitbouw met altaren aan de oostkant.